Linear Referencing یک تکنیک در GIS است که برای نمایش و تحلیل عوارض در طول خطوط (مانند جاده‌ها یا رودخانه‌ها) استفاده می‌شود. در این روش، موقعیت عوارض به جای استفاده از مختصات جغرافیایی، با توجه به فاصله از یک نقطه مرجع یا نقاط کلیدی (مانند تقاطع‌ها) شناسایی می‌شود. در Linear Referencing برخلاف مسافت اقلیدسی، تمامی انحرافات، پیچ‌ها و تغییرات جهت جاده‌ها در نظر گرفته می‌شود، که دقت بیشتری در پیگیری مسیرها فراهم می‌کند.
مزایا:
- دقت بالا در تحلیل مسیرها: این روش به تحلیلگران این امکان را می‌دهد که موقعیت‌ها را با دقت بالا در طول مسیرها یا خطوط طولانی شناسایی کنند.
- صرفه جویی در فضا: به جای استفاده از مختصات دقیق جغرافیایی، می‌توان موقعیت‌ها را با استفاده از فاصله‌ها و نقاط مرجع توصیف کرد که این روش به کاهش حجم داده‌ها کمک می‌کند.
- انعطاف پذیری در مدیریت داده ها: در یک سیستم ارجاع خطی، امکان ترکیب داده‌های مختلف مانند جاده‌ها، مسیرهای حمل و نقل، رودخانه‌ها و … وجود دارد که باعث ساده‌تر شدن مدیریت داده‌ها می‌شود.
برای مثال، مدیر پروژه نگهداری جاده‌ها با استفاده از سیستم ارجاع خطی (Linear Referencing) نقاط نیازمند تعمیرات را بر اساس فاصله از نقطه مرجع (مانند ابتدای جاده) ثبت می‌کند. به‌عنوان نمونه، تعمیرات آسفالت در 5 کیلومتری ابتدای جاده قرار دارد که با A مشخص می‌شود، و تعمیر پل نیز در 20 کیلومتری از ابتدای جاده است که با B علامت‌گذاری می‌شود. این روش به تیم‌های تعمیراتی کمک می‌کند تا نقاط مورد نظر را به‌راحتی پیدا کنند و به مدیر پروژه این امکان را می‌دهد که تحلیل دقیقی از وضعیت تعمیرات و تخصیص منابع انجام دهد.
برای اجرای این ابزار، ابتدا مطابق با تصویر بالا، کمبوباکس layer را برای انتخاب لایه خطی مورد نظر، و سپس ورودی feature_id را برای تعیین شناسه عارضه مورد نظر پر می‌کنیم. در قسمت بعدی، فیلد dist (فاصله از نقطه مرجع) و فیلد tolerance را با مقدار مناسب پر می کنیم. پس از وارد کردن مقادیر، با کلیک بر روی دکمه Run، عارضه نقطه‌ای ایجاد می‌شود. این عارضه می‌تواند به لایه‌های موجود اضافه شود. برای این کار، مطابق با تصویر بالا، با انتخاب گزینه Save As، پنجره‌ای باز می‌شود که در آن Save as Layer را انتخاب کرده و لایه جدید به لایه‌های قبلی اضافه می‌گردد.
نکته: tolerance در Linear Referencing به میزان انحراف مجاز از موقعیت دقیق نقطه یا ویژگی‌ها در طول مسیر (مانند جاده یا رودخانه) اشاره دارد. این مقدار تعیین می‌کند که تا چه اندازه می‌توان مختصات یک نقطه را از موقعیت واقعی آن در سیستم ارجاع خطی جابه‌جا کرد بدون اینکه آن را از دقت مورد نیاز خارج کند. اگر انحراف نقطه از مسیر کمتر از مقدار tolerance باشد، آن نقطه به نزدیک‌ترین موقعیت مجاز در طول مسیر تراز می‌شود تا دقت داده‌ها حفظ شود.